Er zijn twee soorten harsen die worden gebruikt om composieten te produceren: thermoset en thermoplastisch. Thermosetharsen zijn verreweg de meest voorkomende harsen, maar thermoplastische harsen krijgen hernieuwde interesse vanwege het groeiende gebruik van composieten.
Thermosetharsen verharden vanwege het uithardingsproces, dat warmte gebruikt om sterk verknoopte polymeren te vormen die onoplosbare of infusibele stijve bindingen hebben die niet smelten wanneer verwarmd. Thermoplastische harsen daarentegen zijn takken of ketens van monomeren die verzachten wanneer ze worden verwarmd en stollen eenmaal afgekoeld, een omkeerbaar proces dat geen chemische koppeling vereist. Kortom, u kunt thermoplastische harsen in de war brengen en opnieuw herformuleren, maar geen thermohardende harsen.
De interesse in thermoplastische composieten groeit, vooral in de auto -industrie.
Voordelen van thermohardende harsen
Thermosetharsen zoals epoxy of polyester worden begunstigd in samengestelde productie vanwege hun lage viscositeit en uitstekende penetratie in het vezelnetwerk. Het is dus mogelijk om meer vezels te gebruiken en de sterkte van het afgewerkte composietmateriaal te vergroten.
De nieuwste generatie vliegtuigen bevat meestal meer dan 50 procent composietcomponenten.
Tijdens pultrusie worden vezels in een thermohardendhars ondergedompeld en in een verwarmde mal geplaatst. Deze bewerking activeert een uithardingsreactie die de hars met een laag moleculaire gewicht omzet in een solide driedimensionale netwerkstructuur waarin vezels worden vergrendeld in dit nieuw gevormde netwerk. Omdat de meeste uithardende reacties exotherme zijn, blijven deze reacties als ketens, waardoor grootschalige productie mogelijk is. Zodra de hars instelt, vergrendelt de driedimensionale structuur de vezels op zijn plaats en geeft de kracht en stijfheid aan het composiet.
Posttijd: oktober-19-2022
